«Էրեբունի» բժշկական կենտրոն

Ողնաշարի պաթոլոգիայի բաժանմունքը հսկայական ներդրում ունի Հայաստանում վերտեբրալ վիրաբուժության զարգացման մեջ:

Ողնաշարի հետ կապված խնդիրները կարող են ծագել ողնաշարի սյունը ձևավորող մեկ կամ մի քանի բաղադրիչներում՝ մկանային հյուսվածքներում, կապաններում, հոդերում, սկավառակներում, ողերում և նյարդերում:

Յուրաքանչյուր հիվանդությունն ունի մի շարք բնորոշ ախտանիշներ: Շատ կարևոր է հետևյալ ախտանիշների հայտնաբերման դեպքում անհապաղ դիմել բժշկի.

• մեկ կամ մի քանի վերջույթներում մկանային ուժի թուլացում,
• սեղմանների (սֆինկտերների) աշխատանքի խանգարում՝ անզսպություն կամ հապաղում,
• վնասվածքի, վարակի կամ ուռուցքի հետևանքով առաջացած ցանկացած նյարդաբանական ախտանիշ,
• ողնաշարի վնասվածքներ,
• ողնաշարի ձևախախտումներ:

Ողնաշարի դեգեներատիվ փոփոխությունները նրա բաղկացուցիչ հատվածների պրոգրեսիվող մաշվածության հետևանք են: Ողնաշարի պաթոլոգիայի առավել կարևոր խումբ են ողնաշարի արթրոզը, միջողնային սկավառակների ճողվածքները և կապանների գերաճը:

Տարբեր գործոնների ազդեցությամբ (մեխանիկական գերծանրաբեռնվածություն, ծերություն և այլն) կարող է տեղի ունենալ միջողնային սկավառակների մասնակի քայքայում և դոնդողանման կորիզի տեղաշարժ: Այդ ժամանակ տեղի է ունենում նյարդարմատի ՝ ողնուղեղային խողովակից դուրս գալու տեղում ճնշում: Թեև միջողնային ճողվածքները կարող են առաջանալ ցանկացած մակարդակում, առավել հաճախ նրանք ծագում են ողնաշարի գոտկային և պարանոցային հատվածներում: Նյարդարմատի ճնշումն առաջացնում է ցավ, զգայունության խանգարումներ և/կամ մկանային թուլություն:

Ողնաշարային խողովակի տրամագծի փոքրացման ժամանակ ողնուղեղը և ողնուղեղային նյարդարմատները կարող են ճնշվել՝ ուղեկցվելով ցավային համախտանիշով և քայլքի դժվարացմամբ:

Ողնաշարի սպոնդիլոլիստեզի ժամանակ ողերից մեկը՝ մյուս ողերի համեմատ, տեղաշարժված է առաջ կամ հետ, ինչն առաջանում է ողնաշարային սյան դեգեներատիվ փոփոխությունների հետևանքով և ուղեկցվում է ուժեղ ցավային համախտանիշով:

Ողնաշարում դեգեներատիվ-դիստրոֆիկ գործընթացների համակցման և նրա կողային թեքման հետևանքով առաջացած դեգեներատիվ սկոլիոզի դեպքում տեղի է ունենում նյարդարմատների և, անգամ, ողնուղեղի ճնշում, ինչը կարող է ուղեկցվել ցավային համախտանիշով:

Տարբեր տեսակի ուռուցքները (ոսկրային, շարակցական առաջնային ուռուցքներ կամ մետաստազներ)` տեղակայված լինելով անմիջապես ողնաշարի հյուսվածքներում, կարող են ախտահարել ողնաշարը և առաջացնել նյարդային կառուցվածքների կոմպրեսիա, կամ անմիջականորեն ներաճել նյարդային կառուցվածքների մեջ:

Մեծ էներգիայի արդյունքում առաջացած վնասվածքները (սպորտ, ճանապարհային վնասվածք) կարող են բերել ողնաշարի ամբողջական կամ մասնակի վնասման՝ հաճախ ուղեկցվելով ողնուղեղի վնասվածքով: Օստեոպորոզով հիվանդների մոտ հնարավոր են ախտաբանական կոտրվածքներ նույնիսկ աննշան վնասվածքների դեպքում:

Տարբեր բնածին պաթոլոգիաներ ևս կարող են բերել ողնաշարի ախտահարման՝ ինֆանտիլ սկոլիոզ (ողնաշարի կողմնային թեքում), բնածին սպոնդիլոլիստեզ, ողնաշարի երկատում, մենինգոցելե և Առնոլդ-Կիարի մալֆորմացիա:

Հիվանդության ի հայտ գալուց հետո որքան շուտ է պացիենտը դիմում մասնագիտացված օգնության, այնքան իրականացվող բուժումն առավել արդյունավետ է:

Վերջնական ախտորոշման նպատակով յուրաքանչյուր պացիենտ բազմակողմանի վերլուծության է ենթարկվում բազմապրոֆիլ բժիշկ-մասնագետների թիմի կողմից: Կլինիկայի բժիշկները՝ վերտեբրոնյարդաբաններ, նյարդավիրաբույժներ, օրթոպեդներ, ռեֆլեքսոթերապևտ, հոգեթերապևտ, անէսթեզիոլոգներ, կինեզոթերապևտներ, ֆիզիոթերապևտներ, ռենտգենոլոգներ, կազմավորում են ժամանակակից բազմապրոֆիլ բրիգադան:

Բաժանմունքում իրականացվում է ողնաշարի բոլոր տեսակի հիվանդությունների և վնասվածքների բուժում.

• ողնաշարի ձևախախտում (սկոլիոզ, օստեոխոնդրոզ),
• ողնաշարի դեգեներատիվ հիվանդություններ (օստեոխոնդրոզ, միջողնային սկավառակների ճողվածքներ, ողնուղեղային խողովակի ստենոզներ, ողերի անկայունություն),
• ողնաշարի գոտկային հատվածի ողերի սպոնդիլոլիզ կամ սպոնդիլոլիստեզ,
• Բեխտերևի հիվանդության ժամանակ ողնաշարի թեքվածություն,
• ողնաշարի բարորակ և չարորակ ուռուցքներ,
• ողերի կոտրվածքներ և հոդախախտեր,
• ողնաշարի հետվնասվածքային և հետվիրահատական ձևախախտումներ:

Հիմնականում բուժումն իրականացվում է վիրաբուժական եղանակով՝ ժամանակակից տեխնոլոգիաների և գործիքների կիրառմամբ:

Գրեթե բոլոր վիրահատություններից հետո հիվանդները դուրս են գրվում 2-7 օրվա ընթացքում, մեծավ մասամբ, առանց լրացուցիչ ֆիքսման:.